Najlepszy materiał opałowy

Wybierając materiał opałowy do pieca kierujemy się takimi względami jak cena, wydajność, kaloryczność, niski stopień zanieczyszczenia środowiska oraz możliwość spalania w określonym rodzaju pieca.

Najtańszy jest z pewnością miał węglowy. Natomiast jest one nieco mniej kaloryczny i mniej wydajny od węgla kamiennego. Z kolei stosowanie węgla kamiennego jest nieco droższe. Bez wątpienia jednak jest to bardzo popularny materiał opałowy, ze względu na bogate złoża tego surowca w naszym kraju. Tanio wychodzi z kolei ogrzewanie węglem brunatnym, jednak używanie go ma pewne minusy. Przede wszystkim wydziela on sporo dymu o nieprzyjemnym zapachu. Poza tym podczas spalania węgla brunatnego wytwarza się dużo popiołu. Usuwanie popiołu z pieca, jak również pozbywanie się go bywa dość kłopotliwe. Przede wszystkim trzeba uważać, aby nie roznosił się na glebę i wodę, bo może je skazić. Zupełnie inaczej jest, jeśli używa się ekogroszku. Jest to najbardziej ekologiczny rodzaj opału. Zawiera mało siarki i wody, w związku z tym nie wydziela szkodliwych substancji do atmosfery. Wytwarza tez minimalna ilość popiołu. Poza tym używa się go w piecach retortowych, które są skonstruowane w taki sposób, aby nie emitować szkodliwego tlenku węgla. Ogrzewanie ekogroszkiem jest też naprawdę tanie. Niewiele substancji smołowych zawiera także koks, natomiast można używać go tylko w kotłach. Z pewnością nie należy palić nim w kominkach, ze względu na większe ryzyko zatrucia czadem. Do kominków najlepiej używać brykietów z węgla drzewnego. Zresztą jeśli chodzi o wspomniane niebezpieczeństwo związane ze zbyt dużym wydzielaniem CO, to trzeba je mieć na uwadze bez względu na rodzaj pieca i materiału opałowego. Odpowiedniej kontroli wymagają także kominy – pokrywają się sadzą, która jest łatwopalna.

Warto też zapamiętać sobie raz an zawsze czym absolutnie nie można palić w żadnym piecu:

– lakierowanego drewna,

– plastikowych butelek, pojemników, toreb,

– odpadów z gumy,

– przedmiotów wykonanych z tworzyw sztucznych,

– sztucznej skóry,

– opakowań po farbach, lakierach, rozpuszczalnikach i innych środkach chemicznych.